Zespół PewnyPrawnik.pl
W czasie kryzysu małżeńskiego może dojść do momentu, w którym jedno z małżonków zechce, aby powstała między nimi rozdzielność ze względu na zanik więzi fundamentalnych dla instytucji rodziny. Niezdecydowanym na rozwód lub otrzymującym odmowę drugiej strony pozostaje wystąpić o separację. Możemy liczyć na poprawę naszych relacji, zwłaszcza że istnieje obowiązek wzajemnego wspierania się psychicznego, jak i materialnego. Punktem wyjścia od tego założenia jest obowiązek alimentacyjny na czas separacji.
Czym separacja różni się od rozwodu?
Separacja oznacza sformalizowany status, kiedy małżeństwo doznaje zupełnego ustania pożycia w różnych dziedzinach. Nie oznacza to jednak, że ten rozkład ma charakter trwały i dlatego nie kwalifikuje się do rozwodu. Mówimy tu o takich dziedzinach jak więź fizyczna i emocjonalna (zwłaszcza pożycie małżeńskie) oraz ekonomiczna (każdy utrzymuje sie samodzielnie i niezależnie). Orzekaniem o separacji zajmują się sądy okręgowe. Podobnie jak na sprawie rozwodowej, sąd zaczyna postępowanie od próby pojednawczej małżonków i tak po uzasadnieniu może zarządzić odroczenie sprawy. Podobieństwem jest też ustosunkowanie sie do wspólnego mieszkania, co może oznaczać zarówno przyznanie prawa do współkorzystania z niego, jak i eksmisji w uzasadnionych przypadkach.
Znaczącym czynnikiem w sprawie jest posiadanie małoletnich dzieci. Ze względu na ich dobro, sąd ma prawo odrzucić wniosek. Tak samo jak w przypadku sprawy rozwodowej, może zostać wskazana osoba winna rozpadu związku. Jeśli wniosek został złożony przez obie strony, to żadna z nich nie jest uznawana za winną. W stosunku do rozwodu, separacja jest stanem zawieszenia małżeństwa, co oznacza brak możliwości zawarcia nowego związku formalnego z inną osobą. W przypadku decyzji pary o powrocie do statusu małżeństwa, należy złożyć wniosek o ponowne postępowanie. Wraz z wnioskiem automatycznie zostają anulowane decyzje o eksmisji czy zasadach korzystania z mieszkania.
Obowiązek alimentacyjny w czasie separacji
Ze względu na dość podobny charakter do rozwodu, separacja może być powodem wyznaczenia alimentów. W przypadku obowiązku wobec małżonka, na wstępie jest brana pod uwagę wina osoby przyczyniającej się do rozpadu pożycia. Osobie winnej nie trzeba w żaden sposób argumentować obowiązku alimentacyjnego, gdyż jest on domyślny w takim przypadku. Wtedy zaś, gdy występuje wyżej wymieniona sytuacja obopólnej zgody na separację, małżonek może wnioskować o alimenty gdy w wyniku rozłamu jego sytuacja materialna pogorszyła się. Przykładem tego może być okoliczność, gdy choćby jedna ze stron związku nie chce mieszkać z drugą. Jeśli z tego powodu wynajmuje mieszkanie, jej środki finansowe mogą zostać znacząco uszczuplone.
Jeśli chodzi o obowiązek alimentacyjny względem wspólnych dzieci, sąd może wyznaczyć je niemal automatycznie, nie pozostawiając wiele dowolności w decydowaniu o ich wysokości. Tak samo jak i przy rozwodzie decyzją sądu jest ustalenie, jaką część kosztów utrzymywania dzieci będą ponosić strony. Wysokość alimentów zależna jest zarówno od zarobków rodzica niemieszkającego z dziećmi, jak i od potencjalnych kosztów ich życia na poziomie porównywalnym do rodziców. Uwzględnia się przy tym zarówno cele bytowe, takie jak jedzenie czy ubranie, jak i wychowawcze, a w tym rozrywkę i edukację. Dzieci pełnoletnie, które nie są samodzielne (np. kontynuują naukę na uczelni wyższej), muszą samodzielnie występować z wnioskiem o przyznanie im alimentów od rodzica na drodze sądowej.
