Zespół PewnyPrawnik.pl
Twoje dzieci mieszkają z drugim rodzicem. Ich miejsce pobytu w ten sposób zostało określone przez Sąd. Tobie natomiast przyznano prawo do określonych kontaktów z nimi. Pomimo tego, rodzic, którym ’’przydzielono’’ dzieci nie wywiązuje się z tego obowiązku i nie przestrzega orzeczenia Sądu, poprzez notoryczne niewydawanie Ci małoletnich lub utrudnianie z nimi ustalonych terminów spotkań.
Jak egzekwować ustalone przez Sąd kontakty z dziećmi?
Kwestia ta została uregulowana Kodeksem Postępowania Cywilnego. Zgodnie z art. 59815 :
Jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku.
Podobnie:
Jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, w sposób jak wyżej.
Jeśli zatem masz problem z kontaktami z powodu drugiego rodzica, który nagminnie paraliżuje Ci ustalone przez Sąd spotkania z Twoimi dziećmi, skieruj sprawę do Sądu. Sąd przy pomocy instrumentów prawnych, przewidzianych kodeksem postępowania cywilnego wesprze Cię w egzekucji Twoich praw. Sądem wyłącznie właściwym do rozpoznania spraw dotyczących kontaktów z dzieckiem jest sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania lub pobytu dziecka
Dwuetapowość postępowania o egzekucję kontaktów. Na czym polega?
Trzeba wskazać, że opisywane postępowanie ma charakter dwustopniowy.
I etap – (który jest niezbędny, aby móc przejść do drugiego) polega na tym, że na skutek naszego wniosku, sąd opiekuńczy, po zbadaniu wszystkich okoliczności sprawy, orzeka o zagrożeniu nakazaniem zapłaty określonej osobie oznaczonej sumy przymusowej za każde naruszenie. Sąd zatem na tym etapie dopiero grozi osobie, która nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, że będzie musiała zapłacić oznaczoną sumę osobie uprawnionej.
Postanowienie wydane na tym etapie, ma na celu przede wszystkim zmobilizować rodzica, który nie stosuje się do orzeczenia Sądu, aby zastanowił się nad swoim postępowaniem i rozpoczął prawidłową realizację kontaktów.
Postanowienie to strony mają prawo zaskarżyć.
II etap – opisany został w art. 598 16 kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym:
Jeżeli osoba, której sąd opiekuńczy zagroził nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej, nie wypełnia nadal swego obowiązku, sąd opiekuńczy nakazuje jej zapłatę należnej sumy pieniężnej, ustalając jej wysokość stosownie do liczby naruszeń.
To jest już zatem etap, gdzie Sąd ze wszystkimi tego konsekwencjami, ukarze rodzica nierealizującego ustalonych kontaktów. Na powyższe postanowienie sądu również stronom przysługuje zażalenie.
Postanowienie Sądu i co dalej? Komornik.
Jeśli postanowienie Sądu o nałożonej karze pieniężnej się uprawomocni, możemy wystąpić do komornika z wnioskiem o egzekucję. Nie trzeba występować w tym przypadku o nadanie tzw. klauzuli wykonalności, co stanowi bardzo istotne ułatwienie we wszczęciu egzekucji i dochodzeniu nałożonej sumy. Po prostu kierujemy sprawę do wybranego komornika, który wyegzekwuje zasądzone przez Sąd świadczenie, jako karę za nierealizowane kontakty. Wniosek egzekucyjny nie podlega opłacie.
