Zespół PewnyPrawnik.pl
Uwzględnienie kosztów uzyskania przychodu przez pracodawcę jest kluczowe do prawidłowego wyliczenia wynagrodzenia pracownika. Oprócz kosztów ryczałtowych zwykłych i podwyższonych ustawodawca przewiduje również koszty autorskie w wysokości 50%. Kto może z nich skorzystać i na jakich warunkach?
Katalog prac uprawniających do preferencyjnych kosztów uzyskania przychodu
Koszty autorskie 50% są stosowane względem pracowników wykonujących prace twórcze. Nie chodzi jednak o wszystkich twórców, a jedynie tych, których prace można umieścić w dyspozycji art. 22 ustępu 9 pkt 3 w zw. z ustępu 9b ustawy o PIT. Zasada dotyczy dochodów uzyskiwanych z:
twórczości architektonicznej, wnętrzarskiej i krajobrazowej, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografii, twórczości dźwiękowej i audiowizualnej, programów i gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
- działalności artystycznej w dziedzinie aktorstwa, estrady, tańca i cyrku oraz dyrygentury, śpiewu i gry na instrumencie;
- produkcji dźwiękowej i audiowizualnej;
- działalności publicystycznej;
- działalności muzealnej i konserwatorskiej;
- praw autorskich zależnych oraz tłumaczenia cudzego utworu;
- działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, dydaktyczno-naukowej, badawczo-dydaktycznej oraz nauczania prowadzonego w uczelni.
Lista ma charakter zamknięty co oznacza, że pracodawca nie może rozszerzyć zakresu stosowania kosztów autorskich na pracowników realizujących inne obowiązki. Regulacja dotyczy nie tylko umowy o pracę, ale również umów cywilnoprawnych (dzieło i zlecenie). Nie można jej jednak zastosować do osób samozatrudnionych, gdzie koszty uzyskania przychodu uwzględniają wydatki rzeczywiście poniesione.
Jakie są warunki skorzystania z 50% kosztów uzyskania przychodu?
Wykonywanie działalności objętej preferencyjną regulacją to nie jedyny wymóg dla podwyższonych kosztów autorskich. Pracownik musi otrzymać z tego tytułu honorarium oraz rozporządzić na rzecz pracodawcy prawami autorskimi do stworzonego utworu. Przeniesienie praw autorskich ma charakter bezzwrotny i oznacza, że prawa do utworu przechodzą na inny podmiot.
Wynagrodzenie stanowiące honorarium autorskie powinno być wydzielone z całego honorarium w sposób wyraźny, a na pracodawcy spoczywa obowiązek prowadzenia ewidencji prac objętych kosztami autorskimi. To rozróżnienie jest dobrze widoczne np. w pracy programisty – wynagrodzenie za kodowanie jest objęte autorskimi kosztami uzyskania przychodu, ale np. jego obowiązki jako testera już nie.
Limit kosztów autorskich pokrywa się z granicą I-go progu podatkowego i wynosi 120 tysięcy złotych. Od nadwyżki ponad tę kwotę pracownik płaci podatek w wysokości 32%. Przychód ulega pomniejszeniu o składki społeczne pobrane przez płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia objętego prawami autorskimi.
Czy pracownik musi być twórcą?
W interpretacjach podatkowych KIS dominuje pogląd, zgodnie z którym dla zastosowania kosztów preferencyjnych nie wystarczy jedynie wykonywać jednej z działalności wymienionych w ustawie o PIT. Pracownik, który dokonuje rozporządzenia prawami autorskimi na rzecz pracodawcy musi być twórcą utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 2 lutego 2018 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011,384.2017.2.KF).
Zgodnie z art. 1 tej ustawy pod pojęciem utworu należy rozumieć każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym np. utwory plastyczne, publicystyczne oraz programy komputerowe.
Prawidłowe zastosowanie mechanizmu pozwalającego na odliczenie 50% kosztów uzyskania przychodu wymaga dobrej znajomości obowiązujących przepisów, ale także praktyki organów podatkowych. Jeśli masz wątpliwości dotyczące rozliczania efektu pracy swoich pracowników, zajrzyj na Tozalezy.com i dowiedz się więcej.
Artykuł Partnerski
